Właściwości i zastosowanie pyłku pszczelego (kwiatowego)

Czym jest i jak powstaje pyłek pszczeli?

Pyłek kwiatowy to materiał zebrany przez pszczoły - w początkowej fazie jest częściowo nieprzetworzony. Zebrane drobinki niesione są do uli,
przetrawiane i spożytkowane w celu wykarmienia dalszych pokoleń owadów.

Jakie witaminy i minerały zawiera pyłek pszczeli?

Pyłek pochodzący z różnych roślin różni się składem, zawiera 200 substancji i biopierwiastków. 
Jest bogaty w białko, węglowodany, tłuszcze, aminokwasy, enzymy, hormony, składniki mineralne, aminokwasy (w tym niewytwarzane przez organizm).
Pyłek zawiera sole mineralne, a także substancje antybiotyczne, hormony (estron, acetylocholina), substancje wzrostowe, olejki eteryczne, fitocydy.
Nawet niewielka ilość pyłku pszczelego zapewnia organizmowi codzienną dawkę niezbędnych witamin, biopierwiastków, aminokwasów, hormonów, mikroelementów, mających wpływ na utrzymanie równowagi biologicznej organizmu.
Pyłek składa się w 50% z białka, dlatego też stanowi wartościowy pokarm dla wegetarian i osób spożywających mniej mięsa. 
 

• Witamina B6: 0,90  mg
• Białko: 22 g             
• Biotyna: 0,0064 mg
• Kwas nikotynowy: 4,80  mg
• Cukry: 34 g              
• Kwas pantotenowy: 0,32 mg
• Prowitamina A: 18 mg              
• Kwas foliowy: 0,30 mg
• Witamina E: 3,20 mg             
• Wapń: 120 mg
• Witamina C: 20 mg               
• Żelazo: 9,20 mg
• Tiamina: 0,92 mg              
• Magnez:  77,50 mg
• Ryboflawina: 0,54 mg             
• Cynk: 6,50 mg
• Tłuszcz: 12 g              

Dlaczego warto stosować pyłek pszczeli?

Pyłek kwiatowy posiada wiele właściwości leczniczych. Pomocny w dolegliwościach:

1. Niedokrwistość – pyłek pszczeli jest cennym środkiem w zwalczaniu niedokrwistości zwłaszcza u dzieci.
   Pobudza on układ krwiotwórczy do wytwarzania hemoglobiny i czerwonych ciałek nawet w przypadkach, w których nie skutkowały preparaty zawierające żelazo.
    
2. Przewlekłe zapalenie wątroby - zarówno na tle bakteryjnym jak i wirusowym.
   Pyłek pszczeli wpływa na rozkład obumarłych komórek i martwych mikroorganizmów, osłania wątrobę, reguluje jej pracę,
   obniża poziom bilirubiny, ochrania komórki wątrobowe przed działaniem czynników toksycznych.
   Sprawdza się w leczeniu ostrego i przewlekłego zapalenia wątroby, jej uszkodzeń, zarówno pourazowych jak i toksycznych.
   Potrafi zahamować proces zapalny, martwicę i stłuszczenie komórek wątrobowych. Wskazane jest zażywanie pyłku przez osoby, które stosują leki przeciwreumatyczne.
    
3. Zaburzenia procesów przemiany materii - pyłek kwiatowy poprawia funkcjonowanie błony śluzowej żołądka,
   reguluje przemiane materii,  przeciwdziała i nadwadze i niedowadze. Leczy ostre zaparcia, łagodzi uporczywe biegunki,
   pomaga w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, w zapaleniach wrzodziejącego jelita grubego. Pyłek pszczeli zawiera antybiotyki,
   hamujące rozwój bakterii, działa w zakażeniach wirusowych i bakteryjnych, niszczy szkodliwe mikroorganizmy
   np. salmonelle, sprzyja rozwijaniu się pożytecznych.
    
4. Osłabiony system odpornościowy - dzięki zawartości biopierwiastków i witamin w odpowiednich proporcjach jest cennym środkiem wzamcniającym, wypróbowanym w profilaktyce chorób, wynikających z niedoboru bioelementów oraz skażenia powietrza, wody i pożywienia. Pyłek uchodzi za doskonałą odżywkę ogólnoustrojową, rekonwalescentom pozwala szybciej wrócić do pełni sił.
    
5. Zaburzenia wzrostu, klimakterium.
    
6. Podwyższony poziom cholesterolu - pyłek kwiatowy obniża poziom cholesterolu i hamuje zlepianie się płytek krwi.
   Pomaga w stanach pozawałowych, zaburzeniach krążenia obwodowego, nadciśnieniu tętniczym, miażdżycy naczyń wieńcowych serca.
    
7. Stany napięcia nerwowego - przyjmowanie pyłku wzmacnia układ nerwowy, obniża stany napięcia nerwowego i pobudzenia psycho – ruchowego,
   poprawia samopoczucie, działa uspakajająco. Jest więc zalecany, zwłaszcza w chorobach psychicznych,
   zaburzeniach starczych, nerwicach, stanach wyczerpania psychicznego. Wzmacniając produkcję endorfin w mózgu, pomaga w leczeniu depresji, wspomaga działanie leków przeciwdepresyjnych, pozwala na zastosowanie ich zmniejszonych dawek.
   Redukuje objawy niepożądane leków antydepresyjnych, podtrzymuje pacjenta w dobrej kondycji po ich odstawieniu.
    
8. Problemy z pamięcia i koncentracją - pyłek pszczeli pobudza zamierające komórki,poprawia ukrwienie tkanki nerwowej, poprawia sprawność umysłową, koncentrację, ułatwia przyswajanie wiadomości, poprawia pamięć.
   Szczególnie dobre wyniki leczenia pyłkiem obserwuje się u osób starszych, u których spadek sił życiowych i depresje uzależnione są bardziej od wieku niż od czynników środowiskowych. Pomaga przywracać sprawność w przypadkach wczesnego starzenia się.
   Sprzyja długowieczności.
    
9. Choroby narządu wzroku - zastosowanie pyłku kwiatowego korzystnie działa w zapaleniach siatkówki, rogówki, spojówek.
   Kuracja pyłkowa pobudza rozwój nerwu wzrokowego u dzieci. Osoby zażywające pyłek kwiatowy zauważają poprawę widzenia, ostrości wzroku.
    
10. Pyłkowa kuracja zalecana jest też u dzieci rachitycznych z opóźnieniami rozwoju umysłowego i wzrostu.
     
11. Zmiany zapalne i przerostowe gruczołu krokowego (prostata) -  pyłek podawany w początkowym stadium zapalenia przerostu prostaty powstrzymuje chorobę, zmniejsza rozmiary gruczołu, łagodzi ból przy oddawaniu moczu, likwiduje jego zaleganie, wzmacnia pęcherz moczowy. Uważa się, że przyjmowanie przez mężczyzn po czterdziestce 15 g pyłku (1,5 łyżeczki) dziennie może zapobiegać zmianom w gruczole krokowym. 
     
12. Choroba alkoholowa - pyłek pszczeli uzupełnia wywołane alkoholem niedobory białek, witamin, biopierwiastków.
    Skutecznie łagodzi męczące, przykre, trudne do zniesienia skutki odstawienia alkoholu. Stosowany przez dłuższy czas, nawet w niewielkich dawkach, pozwala złagodzić, skrócić, a nawet wyeliminować objawy abstynencji. 
     
13. Cukrzyca - u diabetyków już po dwutygodniowej kuracji, w czasie której używano 30 g pyłku dziennie, ilość cukru w moczu zmniejszyła się ośmiokrotnie.
     
14. Inne dolegliwości: bóle mięśni i kręgosłupa, chroniczne zmęczenie, depresja nerwicowa, dysleksja u dzieci, dystrofia mięśniowa, jadłowstręt psychiczny, łysienienie, siwienie włosów, łuszczyca, marskość wątroby, nadczynność tarczycy, ropne procesy wokół zębów, stwardnienie rozsianego, szkarlatyna, zapalenie zatok, zaburzenia seksualna, niepłodność męskia, osłabienie popędu płciowego. 

Dawkowanie pyłku pszczelego - leczniczo

Dorośli:  30 – 40 g
Dzieci od 3 do 5 lat: ok 10g
Dzieci do 12 lat: 15 g

Spożywa się go 3 razy dziennie, pół godziny przed jedzeniem, albo całą dawkę rano przed śniadaniem. Lecznicze zastosowanie pyłku powinno być poprzedzone dokładną diagnozą i prowadzone pod kierunkiem lekarza, znającego się na działaniu produktów pszczelich. Nieodzowna jest kontrola, zwłaszcza w kuracji kobiet ciężarnych, dzieci poniżej 3 roku życia, młodzieży w wieku rozwojowym oraz osób w okresie klimakterium.

Dawkowanie pyłku pszczelego - profilaktycznie:

20 g pyłku dziennie. Według zachodniej literatury zwiększenie dawki do 4 łyżeczek pyłku dziennie zalecane jest rekonwalescentom, szczególnie po leczeniu antybiotykami, ludziom starszym, osobom wycieńczonym fizycznie i nerwowo. Profilaktyczną kurację pyłkową zaleca się dwa razy w roku przez 30 – 60 dni, najlepiej wiosną i jesienią. Przerwa w kuracjach powinna trwać 3 miesiące. Są też zwolennicy kontynuowania kuracji pyłkowej bez przerw. 

Jak stosować pyłek pszczeli?

Pyłek kwiatowy nierozdrobniony, dokładnie żuty przed połknięciem, jest wykorzystywany przez organizm tylko w około 10-15%. Po rozdrobnieniu mechanicznym lub napęcznieniu i pęknięciu ziaren, dostępność składników biologicznych pyłku wzrasta od 60 do 80%.

W celu zwiększenia przyswajalności przez organizm, ziarna pyłku rozdrabnia się przez zmielenie lub poddaje działaniu ciepłej wody. W środowisku wodnym ziarna pyłku pęcznieją i po 2-3 godzinach pękają uwalniając swoją zawartość. Często tak przygotowany pyłek nosi nazwę enzymatycznego. Do tego celu stosuje się także mleko, soki owocowe i warzywne. Można pyłek kwiatowy mieszać z masłem, konfiturą, marmoladą, musem jabłkowym, twarogiem, musli, papką owsianą.

Osoby, które muszą być odżywiane sztucznie: roztwór pyłku w wodzie można wprowadzać bezpośrednio do żołądka lub jelita cienkiego. Kurację pyłkową można łączyć z zażywaniem leków farmaceutycznych. Wartość odżywcza w przeliczeniu na 100g obnóży pyłkowych: 1400 kJ (340 kcal)

Unikać dodawania do płynów o temperaturze wyższej od 45°C Przechowywać w miejscu suchym, ciemnym i chłodnym (+5°C) 

Źródło: Quelle: „Co może miód - Was kann der Honig” von Helena Noskowicz – Bieroniowa